Zajmuje powierzchnię niewiele większą od Grecji. Mieszka w nim około trzech i pół miliona ludzi. To niewielkie państwo różni się bardzo od swoich latynoamerykańskich sąsiadów. Przeczy też stereotypom, przez pryzmat których większość Europejczyków zwykła postrzegać Amerykę Południową.

Nasze odczucia po przeczytaniu „prozy naprawdę pikantnej” Wojciecha Kuczoka bardzo mieszane. Bo to nierówny i niespójny zbiór. Łączy te opowiadania tematyka, bez wątpienia wszystkie traktują o seksie i erotyzmie. Jednak ich zróżnicowany styl, język, wątki powodują, że żadna z nas nie mogła stanowczo stwierdzić, że jako całość „Obscenariusz” się broni.

To była dobra, ale zbyt wymagająca lektura. Tylko dwie z nas podjęły wyzwanie i brawa dla nich! Pogmatwana fabuła, nadmiar wątków i postaci, mniej lub bardziej prawdopodobnych zdarzeń. Wszystko to ubrane w konwencję powieści sensacyjnej, a w tle semiologiczne tajemnice.

Pierwszy raz w naszym klubie literatura science-fiction. Opinie o książce nie były bardzo podzielone, większość z nas uznała, że po interesująco zapowiadającym się początku, książka zaczyna jednak nudzić i trudno wytrwać do zakończenia historii.

Książka inna niż wszystko, co dotychczas czytałyśmy. Autor zaprosił nas bowiem do nieznanego nam zupełnie, jak się okazało, a przy tym niezwykle inteligentnego świata drzew. W bardzo przystępny sposób przedstawił procesy zachodzące w ekosystemie leśnym, omawiając m.in. gospodarkę wodną, samoobronę przed szkodnikami, rozmnażanie, śmierć i … komunikację drzew!

Książka Sary Shilo wzbudziła w nas bardzo skrajne emocje, drażniła i ciekawiła jednocześnie, męczyła i zachwycała. W każdym razie nie pozostawiła obojętnymi. Historia osadzona w obcych nam realiach konfliktu izraelsko-arabskiego, ale jednocześnie bardzo uniwersalna, bo mogąca wydarzyć się w każdym innym miejscu na ziemi. Historia opowiedziana wielogłosem,

Po raz pierwszy przyszło nam omawiać leksykon! Ale nie byle jaki, bo sporządzony przez znanego i lubianego językoznawcę, prof. Jerzego Bralczyka, a poświęcony słownictwu związanemu z jedzeniem i kulinariami.

Listopadowe spotkanie naszego klubu poświęcone zostało 100. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości. Postanowiłyśmy uczcić to wydarzenie, przygotowując krótkie prezentacje pod hasłem „Polska literacko…subiektywny wybór”. Było bardzo uroczyście i poetycko. Tak się bowiem złożyło, że każda z nas przygotowała ulubiony wiersz o ojczyźnie.

Powieść nas rozczarowała. Wątek polityczny, romans, diabły z „Mistrza i Małgorzaty”. Mogło być bardzo interesująco, ale czegoś nam zabrakło. Czyżby powieści tej nie napisała Nurowska? Postaci niewiarygodne psychologicznie, kiepskie dialogi, diabły wymyślone przez Bułhakowa jakby skarykaturyzowane, tani happy end jak w harlequinie.

Książka, którą jedna z członkiń klubu określiła jako zniechęcającą do posiadania potomstwa. Bo rzecz o rodzinie, o trudnym rodzicielstwie, o braku porozumienia, o zadawnionych urazach, o niewypowiedzianych słowach, traumie i noszonym przez lata poczuciu winy.